Categorie:Zouaven

Beeld van een zouaaf in het Nederlands Zouavenmuseum (foto Ad van den Houdt).

Het Regiment Zouaven van de Paus verdedigde onder Paus Pius IX de Kerkelijke Staat tegen de aanvallen van koning Victor Emanuel II en zijn bondgenoot Garibaldi, die alles in het werk stelden om ook het grondgebied van de Kerkelijke Staat bij Italië in te lijven. De paus deed omstreeks 1861 daarom via rondreizende priesters een oproep aan jonge, ongehuwde kaholieke mannen overal ter wereld om hem te hulp te komen. In totaal heeft het regiment 11.000 vrijwilligers gekend, waarvan er meer dan 3.000 uit Nederland kwamen. Onder hen ook een aantal mannen uit Waalwijk, Baardwijk en Besoijen.^[1]

Nagenoeg alle Nederlandse zouaven vertrokken vanuit Oudenbosch per trein naar Brussel. Daar werden de mannen gekeurd en geregistreerd en kregen zij hun zogenoemde ‘Brussels nummer.’ De vrijwilligers tekenden voor twee jaar en moesten onder andere een paspoort, een militiecertificaat en een door de pastoor of kapelaan ondertekend bewijs van goed gedrag overleggen. Later kregen zij ook nog een ‘Italiaans nummer,’ waaronder zij zijn ingeschreven op de officiële naamlijst van de zouaven. Vanuit Brussel ging het via Marseille per boot naar Civita Vecchia, de havenplaats van de Kerkelijke Staat.

Op 20 september 1870 zag de paus zich genoodzaakt de strijd te staken. De dag erna marcheerden de zouaven (genoemd naar de Zouava’s, een volk uit Noord-Afrika, wier klederdracht leek op het uniform van de zouaven) voor de laatste maal door Rome.