Teneel

Uit WaalwijkWiki
Ga naar: navigatie, zoeken
Advertentie uit De Echo van het Zuiden d.d. 24 december 1921.

Teneel is een verhaal in Waalwijks dialect.

As we vroeger teneel speulden dan zaat de zaol staampvol, iedere aovend. Ik weet nog toen we ‘Saul en David’[1]opvoerden. Dè waar ’n machtig stuk. We hadden van die ingewikkelde pakken aon mee één been bloot en ok nen schaauwer en zo. En ’t waar hartje winter en dan konde nie naor buiten om te plassen.En nou hadde daor van die grote kruiken staon en d’r waar d’r één bij daor konde in plassen. Ik weet nog hoe ’t ging. Dè teneelstuk waar in verzen geschreven:

De hele wereld heeft geweend
om den dag van ’t eerste kwaad . . . .

Ik had toen de rol van Jonathan. Ik weer aon ’t teneel speulen en toen kwamen d’r zes slaoven op, hímmel in ’t wit, mee die kruiken op d’r schaauwers en ik moes zeggen:

Slaven droegen versgevulde wijnzakken . . . .

Nou, vers waar ’t. Van één van die kruiken sloeg den daamp nog, aaf. Kèk, en as ge dè dan wies, war, dan konde oe eigen bekaant nie goed haauwen, hé. Mar ik had ’nen ernstige rol en ik mocht nie laachen. Ik heb ’t er wel moeilijk mee gehad, mee dieje ‘versgevulde wijnzak.’ Saul moes laoter mee ’n speer naor David gooien. Nou, hij heet ’m bekaant hardstikke doodgegooid in ’t vuur van z’n spel. David staot tuussen de keliezen in en Drik van Engelen gooide as Saul mee die speer, net boven David in de keliezen en die scheurden van onder tot boven himmel open en zon gat in de muur. As ie ’m gerokt had waar ie hardstikke dood gewiest. Zo speulden we ok ies ’n blijspel. De titel kan ik nie mir, mar d’r kwaam ‘nen Ferdinand in veur en die moes aachter het teneel zelfmoord plegen. D’r moes ’n schot aafgaon, mar dè duurde wè lang en toen zee d’r enen: ‘Ferdinand heeft zich gezelfmoord!’ En èfkes naoderhaand kwaam dè schot pas en ging dè piestool pas aaf. En toen zeetie doodnuchter: ‘Ferdinand heeft zich weer gezelfmoord!’ We hadden bij de club twee grimmeurs, broeder Cephas en Theo van Delft, dieje beroemde kunstschilder. Broeder Cephas brocht z’n botterhammen mee van ’t kloster mee goed ham d’r op en ik had brood mee gewoon sjiepsjap (geschrapte geitenkès). En ik zowijle diejen botterham mee ham opgegeten en dieje mee sjiepsjap staak ik bij hum in z’n builtje. Misschien heet ie ’t wel lekker gevonden, want hij heet er niks over gezeed.

Inhoud

Appendix

Bronnen


De tekst van dit verhaal is met toestemming van de familie Stevens overgenomen uit Koffie mee sekraai, een bundel verhalen in dialect, verzameld en op papier gezet door Bert Stevens.

Zie ook


Voetnoot


  1. Sauls Verwerping, zoals de volledige titel van ‘Saul en David’ luidt, werd in januari 1922 onder regie van kapelaan Bijnen opgevoerd door toneelvereniging D.V.S.V. Op het Interdiocesane Toneelconcours in Tilburg in dezelfde maand won D.V.S.V. met het stuk de 1e prijs van de jury alsmede de publieksprijs. De 1e prijs in de categorie ‘Beste uitspraak’ ging ook mee naar Waalwijk; die werd gewonnen door ‘Jacob,’ terwijl ‘Jonathan’ de 4e prijs in deze categorie won. En last but not least: de prijs voor de zwaarste rol was voor de Waalwijkse ‘Saul,’ alias Drik van Engelen(Bron: De Tijd, 7 februari 1922).
Persoonlijke instellingen
Naamruimten

Varianten
Handelingen
Navigatie
Categorieën
Hulpmiddelen