De nieuwe braandwirwaogen

Uit WaalwijkWiki
Ga naar: navigatie, zoeken

In de twintiger jaoren hadde hier in Wolk ‘ne plissieagent, den Did. Die ha gère ’n borreltje en wie nie in dieje tijd? ’t Waar ok gin werk waor ge licht over mot denken, plissieagent zijn in Wolk, want ’s aovens moes ie alle kefee’s aaf om te sluiten en dè waren d’r nogal wè. En overal was ’t ‘t zelfde ritueel: ’t ies de hoogste tijd heren, we gaon sluiten. Nog èfkes, eentje. Nou vooruit dan en den Did dee mee. En dè gebeurde op hil wè plekken. En as ’t dan laot geworren was, dan gong den Did op ’t gasfebriek in de cokes leggen slaopen. Boerke Stève, die daor dienst dee as stoker, wekte ‘m tegen de mèrge as ’t licht begon te worren. En dè dee ie ok altijd sekuur. En dan stond den Did recht, dee z’ne riem goed om en hij ha er wir ‘n zwaore naachtdienst op zitten. En toen moes er ies ‘ne nieuwe braandspuit kommen in Wolk en daor wier in de geminteraod over geklassineerd. Moessen ze nou ’n Ford nemen of ‘ne Chevrolet? Zo’n ding kostte toen vijfduizend gulden en dè waar ‘ne hoop geld veur zo’n klein geminte. En dan wier ’t veur en tegen van ’t ene en ’t aandere merk gevraogd. Wè ies ’t verschil, vroeg d’r ene. De Ford liep één op tien, de Chevrolet één op twaalf. O, riep er iemand van de road, dè ies goeiekoop. Den Did loopt wel één op vijf!

Appendix

Bronnen

De tekst van dit verhaal is met toestemming van de familie Stevens overgenomen uit Gère nog ’n bakske koffie mee sekraai, een bundel verhalen in dialect, verzameld en op papier gezet door Bert Stevens.

Zie ook

Persoonlijke instellingen
Naamruimten

Varianten
Handelingen
Navigatie
Categorieën
Hulpmiddelen