Franciscus Cornelis Hendriks
| Frans 'Oliesijn' Hendriks | ||
| ||
| Borstbeeld van Frans Oliesijn, vervaardigd door Philip Timmermans, december 1915 (SALHA, fotonr.WAA41765). | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Naam | Franciscus Cornelis 'Oliesijn' Hendriks | |
| Geboren | Waalwijk, 06-05-1843 | |
| Overleden | Waalwijk, 05-06-1926 | |
| Burgerlijke staat | Ongehuwd | |
| Overige gegevens | ||
| Beroep(en) | Schoenmaker, arbeider gasfabriek, petroleumventer | |
Franciscus Cornelis (Frans ‘Oliesijn’) Hendriks (Waalwijk, 6 mei 1843 – Waalwijk, 5 juni 1926) was een zoon van de uit Poppel (BE) afkomstige schoenmaker Adrianus Hendrickx (1808-1880) en Anna Maria Adriaansen (1811-1845). Hij was achtereenvolgens schoenmaker en arbeider op de gasfabriek en verdiende een centje bij als petroleumventer. Aan dit laatste metier dankte hij ook zijn bijnaam ‘Frans Oliesijn.’ Bij zijn klanten aan de deur was immers altijd de vraag ‘mot er nog olie sijn?’
Frans was het vijfde kind in het gezin. Zijn moeder overleed toen hij net twee jaar oud was, kort na de geboorte van Frans’ zusje Maria Regina. In 1849 hertrouwde zijn vader met Petronella Philippina Wulfcken en ook dit huwelijk werd gezegend met zes kinderen.
Bij de keuring voor de militaire dienst in 1862 was Frans Hendriks een voor die tijd tamelijk lange man van 1,745 m. Hij was toen schoenmaker van beroep en men constateerde een ‘gebrekkig spraakvermogen.’ Desondanks werd hij op 7 mei 1863 ingelijfd bij het 2e Regiment Infanterie.
In ieder geval sinds zijn zus Walthera Sophia van Assen-Hendriks (1839-1914) in 1884 weduwe werd, woonde Frans in haar huisje in de Wellmijn bij haar in. Na de dood van Walthera in 1914, kreeg Frans onderdak in het gasthuis van de zusters J.M.J. aan de Grotestraat 244, waar hij op 5 juni 1926 overleed.
Frans Oliesijn werd in 1915 vereeuwigd door Philip Timmermans, die het hierbij weergegeven borstbeeld van hem maakte.
AppendixBronnen
Zie ookDe zwaof, verhaal in dialect over Frans Oliesijn uit de bundel Koffie mee sekraai. |
