Café de Catacomben

Ansichtkaart van café De Catacomben (GAW, fotonr. 13613).

Café de Catacomben

• Winterdijk 12
• Geopend onder deze naam in 1950
• Gesloten september 1969
• Herberg sinds de 16e eeuw, gerestaureerd in 2007.
• Voorheen onder andere bekend onder de namen ’t Marcktschip van Waelwijck op Dordregt, Café Jan Wingels en Café Zeldenrust. Later als Dijk 12, La Bella Vita en De Koning.

Kasteleins

---

• Bartje van Noort (1950-1960}
• Jan van Delft (1960-1969)

Verhalen

---

Paard en koe

---

‘Haal dat beest toch binnen, ’t regent dat ‘t giet.’ Achter de koe van links naar rechts Bartje van Noort (links boven), Wimke ‘de kapper’ van Overbeek, Anna van Noort (Bartjes echtgenote), Bernard Spekenbrink, de heer Hensen, Riek van Loon-Timmermans, Tonny ‘Biko’ Holtgrefe, N.N., Joop ‘de poot’ Nieuwenhuizen., Frans Kleiberg, Dré Verappe en Harry Hopstaken. Op de voorgrond van links naar rechts Gerard de Louw, Toontje Timmermans en Kees Stolk (collectie familie Van Noort).

‘Een paard kan er dan ook nog wel bij.’Achterin, leunend tegen de kast, van links naar rechts de heer Hensen, Greet Treffers-Mandemakers, Tonny ‘Biko” Holtgrefe en Anna van Noort. Daarvoor van links naar rechts, Annie van Noort (schoondochter van de kastelein), Jan van Loon, een schijnbaar onbewogen Bartje van Noort, Toontje Timmermans, Kees Treffers, Gerard de Louw, Dré Verappe, op het paard Harry Hopstaken, Willem de Haan uit Drongelen en Kees Stolk (Collectie familie Van Noort).

Toen Bartje van Noort in 1950 het café aan de Winterdijk overnam van Marinus van Gogh, verhuisde zijn taxibedrijf mee. De andere bedrijfsactiviteiten (expeditiebedrijf, fietsenhandel en reparatiebedrijf) werden gestaakt en dat was maar goed ook. Bartje had zijn handen vol aan het café. Vele vriendenclubs legden er een kaartje of speelden een potje biljart en tijdens bijvoorbeeld de kermis was het zo druk dat de hele familie ingezet werd om mee te tappen en te bedienen.

Bartje was altijd in voor een geintje en niet gauw van zijn stuk te brengen. Of het de normaalste zaak van de wereld was, poseerde hij bijvoorbeeld ogenschijnlijk onbewogen voor de foto met de koe en het paard die zijn klanten bij slecht weer het café binnen hadden gebracht!

Witte jassen

---

Ondanks of juist dankzij het donkere toegangspad vanaf de Grotestraat naar het café, was de achtergevel van De Catacomben een geliefde plek voor jonge paartjes om ’s avonds afscheid van elkaar te nemen. Niet voor een kleintje vervaard, besloot Jan van Delft op een goede dag, juist voor het donker werd, de muur ‘even’ te witten.

Daags erna waren de witte jassen het gespreksonderwerp van de dag in 'Wolluk!'

Advertenties Jan van Delft

---

• 

  De roemruchte kermisadvertentie.

Bronnen Ineke van den Houdt Swinkels, ‘Van ’t Marcktschip tot Dijk 12,’ De Klopkei, 35e jaargang, 2e kwartaal 2011.