Wilhelmus Hermanus Catharina Theresia Suermondt
| Wim Suermondt | ||
| ||
| Wim Suermondt, 1966 (SALHA, fotonr.WAA87446, foto J. de Bont). | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Naam | Wilhelmus Hermanus Catharina Theresia Suermondt | |
| Geboren | Ravenstein, 13-07-1927 | |
| Overleden | Waalwijk, 21-05-2008 | |
| Burgerlijke staat | Gehuwd met Ankie Vermeer | |
| Overige gegevens | ||
| Beroep(en) | Kunstenaar en leraar kunstzinnige vorming | |
Wilhelmus Hermanus Catharina Theresia (Wim) Suermondt (Ravenstein, 13 juli 1927 – Waalwijk, 21 mei 2008) was een zoon van Johan Suermondt en Wilhelmina D.M.B. van de Wiel en broer van Albert. Hij was kunstenaar en leraar kunstzinnige vorming.
Bijna 7 jaar was Wim toen de familie Suermondt zich in Waalwijk vestigde, waar zijn vader leraar was geworden aan de Vakschool voor de Leder- en Schoenindustrie. Na de lagere school bezocht hij de plaatselijke R.K. H.B.S., de voorloper van het Dr. Mollercollege. Al in 1946 deed hij daar op kunstzinnig gebied van zich spreken door de ‘artistieke wijze waarop hij het toneel-decor had verzorgd’ voor een toneelvoorstelling van de studentenvereniging van de school.
Van 1947 tot 1952 studeerde Suermondt aan de R.K. Leergangen in Tilburg en aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Na het voltooien van zijn opleiding vertrok hij in 1953 naar Monblanc (Gers) in Zuid-Frankrijk om de wanden van de plaatselijke parochiekerk te gaan beschilderen en ondernam daarna nog een studiereis naar Italië.
In 1954 werd Wim Suermondt leraar tekenen aan het Dr. Mollercollege. Zijn lessen beperkten zich niet tot tekenen alleen, maar hij maakte er ‘een feestelijk avontuur’ van, aldus De Echo van het Zuiden, door zijn leerlingen met diverse materialen en technieken te laten experimenteren, variërend van klei en hout tot stof en glas. Het Dr. Mollercollege was de eerste school in Nederland die voor deze vorm van ‘uitgebreid tekenonderwijs’ een officiële goedkeuring kreeg.
Even veelzijdig als zijn lessen was ook zijn oeuvre. Hij maakte monumentale objecten, maar ook kleine aquarellen. Hij schilderde zowel abstracte werken als devote, religieuze taferelen. Hij werkte met glas-in-lood en ontwierp wandkleden en sieraden. ‘Lesgeven en mijn eigen werk als kunstenaar hoorden bij elkaar. Het zorgde voor een kruisbestuiving.’zei Suermondt in 2006. ‘Ik ging met de leerlingen aan de slag met allerlei materialen en technieken. Maar dan moet je ze natuurlijk zelf wel beheersen. Dus maakte ik vooraf voorbeelden. Daar leerde ik weer van. Die combinatie was voor mij dus ideaal, ik heb nooit anders gewild.’
Toen in 1958 in Waalwijk de Stichting Jeugdbelangen werd opgericht, werd de ‘Vrije Expressie Club,’ die onder leiding stond van Wim Suermondt en Jen Stokwielder en later bekend werd als ‘De Terp,’ de trots van de Stichting. Wim Suermondt zou zich ruim 25 jaar als vrijwilliger inzetten voor De Terp.
In 2006 werd onder de naam ‘Wim Suermondt – Homo Ludens/De spelende mens’ in de ruimte van De Terp in Kunstencentrum Waalwijk een overzichtstentoonstelling van de werken van Wim Suermondt gehouden, die mede georganiseerd werd door zijn zoon Rik. Omdat veel werken van Suermondt te bewonderen zijn in de openbare ruimte van Waalwijk, was aan de tentoonstelling ook een beeldenroute verbonden.
Vanwege zijn inzet voor De Terp en omdat hij al een halve eeuw als kunstenaar actief was in Waalwijk en omgeving ontving Wim Suermondt op 26 mei 2007 de erespeld van de gemeente Waalwijk.
Wim Suermondt overleed te Waalwijk op 21 mei 2008. Enkele maanden later besloot het college van Burgemeester en Wethouders dat de straten in de deelwijk Bibliotheek van het uitbreidingsplan ‘Landgoed Driessen’ namen zouden krijgen van Brabanders die zich verdienstelijk hadden gemaakt op het gebied van literatuur en cultuur. Een van de straten in de wijk heet sindsdien Wim Suermondtstraat.
Op initiatief van de Stichting Vrienden van het Kunstencentrum Waalwijk en het Kunstencentrum Waalwijk werd in 2013 de Wim Suermondtprijs ingesteld.
AppendixBronnen
Zie ook |
