Rommelpot

Rommelpotspeler geschilderd door Frans Hals (foto Wikipedia).

Een rommelpot was een zelfgemaakt muziekinstrument, bestaande uit een lege bus of pan waarover een varkensblaas werd gespannen.

Het maken van een rommelpot was een heel karwei, waarmee vaak al maanden van te voren werd begonnen. In Waalwijk was het namelijk gebruikelijk dat je de kont van het nog levende varken moest kussen, wilde je na het slachten aanspraak kunnen maken op de blaas. Naast een varkensblaas had je verder nog nodig een grote blikken bus of een pan alsmede een stuk Spaans riet, met een ‘oest’ eraan, ter lengte van ca. 25 cm.

De blaas werd in water geweekt en daarna in de gewenste vorm geknipt. Het stukje riet werd (zonder een gat te maken) midden in de nog natte varkensblaas gezet, met de ‘oest’ naar beneden, en met een touw stevig vastgemaakt. Daarna werd de blaas over de bus of pan gespannen, zodanig dat het stukje riet rechtop in het midden bleef staan. Na droging was de rommelpot gereed. Wanneer je nu met een vochtige hand op en neer langs het riet ging, werd een dof geluid geproduceerd dat leek op ‘oeme, oeme, oeme’.

Het aldus verkregen muziekinstrument werd door kinderen gebruikt bij het ‘rondgaan’ met de rommelpot, waarbij in de hoop op een paar centen huis aan huis werd gezongen Vrouwke ‘t ies vastelaovend.

Appendix Bronnen Sjef Vugts, Kinderliedjes en kinderspelen in Waalwijk, De Klopkei (4e jaargang, februari 1980).