Petrus Josephus de Bree

Uit WaalwijkWiki
Versie door Inekevandenhoudt (Overleg | bijdragen) op 7 jan 2015 om 23:24

(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken
Petrus de Bree
Afbeelding gewenst
Persoonsgegevens
Naam Petrus Josephus de Bree
Geboren Waalwijk, 30-08-1896
Overleden Volkel, 08-11-1963
Overige gegevens
Beroep(en) Priester

Petrus Josephus (Petrus) de Bree (Waalwijk, 30 augustus 1896 – Volkel, 8 november 1963 ) was een zoon van leerlooier en winkelier Adrianus Johannes Maria de Bree en Gertruda Wilhelmina Brans. Hij was priester en Rector Cantus van de Schola Cantorum in ’s-Hertogenbosch.

Petrus de Bree werd op 10 juni 1922 tot priester gewijd. Zijn eerste H. Mis droeg hij op 18 juni d.a.v. op in de kerk van St. Jan te Waalwijk. Hij werd daarbij geassisteerd door zijn beide heerbroers, pater Albertus en pater Plechelmus. Oudste broer Jan bespeelde tijdens die plechtigheid het orgel.

Enkele maanden na zijn wijding, werd Petrus de Bree benoemd tot professor aan het seminarie in St. Michielsgestel. Ondertussen studeerde hij zelf nog aan het conservatorium der R.K. Leergangen, waar hij medio 1927 slaagde voor het examen van de afdeling profane muziek. In augustus 1929 benoemde monseigneur Diepen hem tot kapelaan en rector cantus aan de kathedrale basiliek van St. Jan te ’s-Hertogenbosch en kreeg Petrus de Bree de opdracht een ‘Schola Cantorum’ op te richten. Om leden te werven, maakte hij een rondgang langs de Bossche scholen en de eerste repetitie van het jongenskoor vond plaats op 26 mei 1930.

Nadat hij middels een aantal uitgebreide artikelen in De Echo van het Zuiden (resp. 20 en 27 april en 4, 11 en 18 mei 1929) gepleit had voor de aanschaf van een nieuw orgel voor de nieuwe Waalwijkse St. Jan en het kerkbestuur ook bij de aankoop had geadviseerd, was het Petrus de Bree die het orgel direct na de inzegening op 11 december 1932 als eerste bespeelde en de ‘overtalrijke’ bezoekers liet genieten van de ‘Marche de Fête’ van H. Busser. Na het op de inzegening volgende plechtige lof gaf De Bree, samen met notaris Christ, nog een orgelconcert.

Ter gelegenheid van het gouden priesterfeest van Mgr. Diepen in 1934 componeerde Petrus de Bree een ‘Responsorium’ (muziekvorm waarbij voorzang door een cantor afgewisseld wordt met zang door een koor als antwoord) getiteld ‘Ecce Sacerdos Magnus, ’ voor acht stemmen met orgel. Volgens de vakpers duidde dit muziekstuk op een ‘zeer aanzienlijk muzikaal talent.’ Een lezing over orgelbouw die De Bree in 1935 hield voor de R.K. Organisten en Directeurenvereniging, werd later dat jaar in gedrukte versie uitgegeven door Henri Bergmans & Cie. te Tilburg onder de titel ‘Moderne Orgelbouwkunst in Nederland.’

Na een verblijf van ruim vijf jaar in de provinciehoofdstad, werd De Bree in 1935 overgeplaatst naar Oerle, waar hij rector werd van het Liefdegesticht en Pensionaat. In 1943 volgde zijn benoeming tot pastoor te Volkel.

In juni 1962 moest de viering van zijn 40-jarig priesterfeest in verband met ziekte van de jubilaris voor onbepaalde tijd worden uitgesteld. In oktober 1962 verleende de bisschop hem eervol ontslag, waarna Petrus de Bree op 8 november 1963 te Volkel overleed.

Appendix

Bronnen


  • De Echo van het Zuiden, 17 juni en 13 december 1922, 23 juli 1927, 12 oktober 1962
  • De Tijd, 8 juni 1934
  • Bossche Encyclopedie, Schola Cantorum en De Schola
Persoonlijke instellingen
Naamruimten

Varianten
Handelingen
Navigatie
Categorieën
Hulpmiddelen