Johan François d’Aumerie
| Johan François d’Aumerie | ||
| ||
| Collectie Iconografisch Bureau, foto H.J. Busé | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Naam | Johan François d’Aumerie | |
| Geboren | Boxmeer, 28-06-1827 | |
| Overleden | Leiden, 21-05-1881 | |
| Burgerlijke staat | Gehuwd met Henriette Adriana Huijgens | |
| Overige gegevens | ||
| Beroep(en) | Ontvanger der registratie en domeinen en plaatsvervangend kantonrechter | |
Mr. Johan François d’Aumerie (Boxmeer, 28 juni 1827 – Leiden, 21 mei 1881) was een zoon van Gideon A.B. d’Aumerie en Sara Keer. Van 1862 tot 1871 was hij ontvanger der registratie en domeinen te Waalwijk, vanaf 1863 ook plaatsvervangend kantonrechter.
Bij koninklijk besluit van 21 mei 1853 werd d’Aumerie aangesteld als ‘surnumerair der registratie’[1] in Leiden. Vijf jaar later promoveerde hij tot ontvanger van de dienst en na posten in Beesterzwaag (1858) en Schagen (1859), werd Johan François d’Aumerie in februari 1862 benoemd tot ontvanger der registratie en domeinen te Waalwijk.
Op 15 april 1863 trouwde hij in Breda met de Haagse Henriette Adriana Huijgens (1835-1896). Het paar ging wonen in de voormalige Fransche kostschool aan de Grotestraat 278-280 en kreeg hier twee kinderen: Frederik (1864-1941) en de latere kunstschilder Oswald (1865-1962).
Samen met burgemeester Van der Klokken en een aantal andere notabelen, maakte d’Aumerie in 1863 in Waalwijk deel uit van de plaatselijke commissie tot oprichting van een Nationaal Gedenkteken voor November 1813.[2]
Bij besluit van 14 mei 1863 werd Johan François d’Aumerie aangesteld tot plaatsvervangend rechter bij het Waalwijkse kantongerecht.
In verband met zijn benoeming tot ontvanger der registratie en domeinen te Bolsward verliet d’Aumerie met zijn gezin Waalwijk in juli 1871. Op eigen verzoek werd hem in januari 1876 eervol ontslag verleend, waarna de familie zich in Leiden vestigde.
Na een langdurig ziekbed overleed Johan François d’Aumerie aldaar op 21 mei 1881.
Bronnen
Voetnoten |
