Hermann Seinfeld: verschil tussen versies

Uit WaalwijkWiki
Ga naar: navigatie, zoeken
 
Regel 22: Regel 22:
  
  
''' Hermann Seinfeld''' (Wenen (AT), 18 september 1910 – Midden-Europa, 31 maart 1944) is geboren in Wenen/Oostenrijk als zoon van Leon Leib Seinfeld en Josefine Deak. Als leerlooier kwam hij in 1929 naar Waalwijk om zich hier verder in zijn vak te bekwamen. Hij was werkzaam bij de [[Koninklijke Chroomlederfabriek “De Amstel”]] en woonde aanvankelijk in bij de familie Van Adelberg op de [[Markt]]. Later verhuisde hij naar de Mr. van Coothstraat 82.
+
''' Hermann Seinfeld''' (Wenen (AT), 18 september 1910 – Midden-Europa, 31 maart 1944) is geboren in Wenen/Oostenrijk als zoon van Leon Leib Seinfeld en Josefine Deak. Als leerlooier kwam hij in 1929 naar Waalwijk om zich hier verder in zijn vak te bekwamen. Hij was werkzaam bij de [[Koninklijke Chroomlederfabriek “De Amstel”]] en woonde op diverse adressen in Waalwijk. Gedurende de laatste maanden voor zijn vertrek uit Waalwijk woonde hij in bij de familie Van Adelberg op de [[Markt]].  
  
 
In zijn vrije tijd speelde hij tennis en was hij lid van [[Tennisvereniging D.G.S.|tennisvereniging D.G.S.]]
 
In zijn vrije tijd speelde hij tennis en was hij lid van [[Tennisvereniging D.G.S.|tennisvereniging D.G.S.]]

Huidige versie van 17 apr 2019 om 21:50

Hermann Seinfeld
Hermann Seinfeld.jpg
Persoonsgegevens
Volledige naam Hermann Seinfeld
Geboren Wenen (AT), 18-09-1910
Overleden Midden-Europa, 31-03-1944
Burgerlijke staat Ongehuwd
Overige gegevens
Beroep(en) Leerlooier
Bijzonderheden overlijden Concentratiekamp
Laatste adres Waalwijk, Markt 2


Hermann Seinfeld (Wenen (AT), 18 september 1910 – Midden-Europa, 31 maart 1944) is geboren in Wenen/Oostenrijk als zoon van Leon Leib Seinfeld en Josefine Deak. Als leerlooier kwam hij in 1929 naar Waalwijk om zich hier verder in zijn vak te bekwamen. Hij was werkzaam bij de Koninklijke Chroomlederfabriek “De Amstel” en woonde op diverse adressen in Waalwijk. Gedurende de laatste maanden voor zijn vertrek uit Waalwijk woonde hij in bij de familie Van Adelberg op de Markt.

In zijn vrije tijd speelde hij tennis en was hij lid van tennisvereniging D.G.S.

In augustus 1942 ontving een aantal Joodse inwoners van Waalwijk een oproep zich te melden voor Arbeidseinsatz in Duitsland. Al de volgende dag moesten zij vertrekken. Onderduiken was voor hen niet mogelijk, ze hadden er de financiele middelen niet voor of durfden niemand om hulp te vragen.

Gepakt en gezakt stonden Maurits Bremer en zijn zus Alida, Ernst Obermeijer, Eugen Pinto, Zygfryd Nasch en Hermann Seinfeld op 28 augustus 1942 als een treurig groepje op het station van Waalwijk te wachten op de trein naar ’s-Hertogenbosch. Een dag tevoren waren ze hier en daar al handen gaan schudden. Soms moest dat door het raam, want joden mochten de drempel van niet-joodse huizen niet overschrijden. Op het perron namen ze nog afscheid van enkele kennissen. Voor vijf van de zes (Maurits Bremer overleefde de verschrikkingen) zou het een afscheid voor altijd zijn. Onder begeleiding van Waalwijkse politie-agenten, die erop moesten letten dat ze onderweg niet uit de trein zouden stappen, werden ze naar ’s-Hertogenbosch gebracht. Vandaar ging het per trein naar Westerbork, het grote doorgangskamp in Drente.

In Westerbork heeft het groepje maar even gezeten. Al op 31 augustus moest het zestal mee met de wekelijkse dinsdagavond-trein; het vijftiende van de in totaal 93 transporten naar Auschwitz en Sobibor. In Polen moesten de mannen tussen 15 en 50 jaar op een tussenstation uitstappen. Bejaarden, kinderen en vrouwen (onder wie Alida Bremer), gingen door naar Auschwitz.

De vijf mannen verbleven nog ongeveer tien dagen bij elkaar in een kamp in Niederkirch, Opper-Siliezië. Daarna verloren zij elkaar uit het oog. Naar later bleek zijn Hermann en Zygfryd Nasch in de nacht en nevel van het Derde Rijk omgekomen. Waar en hoe kon niet achterhaald worden, bekend is alleen dat zij op 31 maart 1944 niet meer in leven waren.

Hermann Seinfeld is niet ouder dan 33 jaar geworden.

Na de oorlog is voor de zes medewerkers van “De Amstel” die tijdens de oorlog zijn omgekomen een gedenkplaat aangebracht aan het hoofdgebouw van de fabriek. Toen het gebouw werd afgebroken, is die gedenkplaat in privébezit gekomen. Een afbeelding is geplaatst op de website van het Digitaal Monument Joodse Gemeenschap in Nederland (zie onder).

Appendix

Bronnen


Externe links

Persoonlijke instellingen
Naamruimten

Varianten
Handelingen
Navigatie
Categorieën
Hulpmiddelen