Henricus Petrus Cornelis Hens

Uit WaalwijkWiki
Ga naar: navigatie, zoeken
Harry Hens
HarryHens.jpg
Persoonsgegevens
Volledige naam Henricus Petrus Cornelis Hens
Geboren Waalwijk, 8-5-1904
Overleden Waalwijk, 10-8-1940
Burgerlijke staat Gehuwd met Theodora Henrica Johanna Klijberg
Overige gegevens
Beroep(en) Boekhouder
Bijzonderheden overlijden Krijgsdienst/verdrinking
Laatste adres Waalwijk, Mr. van Coothstraat 76

Henricus Petrus Cornelis (Harry) Hens (Waalwijk, 8 mei 1904 – Waalwijk, 10 augustus 1940) was getrouwd met Theodora H.J. Klijberg, vader van vier kinderen en hoofdboekhouder bij de firma Teurlings. Het gezin woonde aan de Mr. van Coothstraat.

Ten tijde van de mobilisatie werd hij als onderofficier der infanterie opgeroepen voor de dienst. Hij maakte onder andere de zware gevechten bij de brug van Keizersveer mee. Hij zag vele soldaten sneuvelen en keerde als een gebroken man terug naar zijn gezin. De dood van zijn kameraden liet hem niet meer los.

Op zaterdag 10 augustus 1940 vond agent Van Berkel hem in het Afwateringskanaal: verdronken. Harry Hens was 36 jaar.

In de editie van 14 augustus 1940 bericht De Echo van het Zuiden over zijn uitvaart:

Waalwijk brengt z’n laatste en grootsche hulde aan twee oorlogsslachtoffers[1]
Dinsdag en woensdag zijn we getuige geweest van de posthume hulde, die de ingezetenen van Waalwijk brachten aan twee medeburgers, die hun leven lieten, de een tengevolge der oorlogsgruwelen, de andere op het slagveld zelve.

Dinsdag ten 10 ½ uur werd in de parochiekerk van St. Jan Baptist ter aarde besteld de heer Harry Hens, in leven hoofdboekhouder der fa. Gebrs. Teurlings alhier, gemobiliseerd geweest als onderofficier der infanterie, in welke functie hij ’t vaderland op verschillende plaatsen en wijzen met grooten trouw heeft gediend tijdens de mobilisatie en waarvoor hij streed met mannenmoed toen de oorlog uitbrak. Deze man, een voorbeeld in dienst, een voorbeeld in de burger-maatschappij, een braaf, oppassend echtgenoot en vader, heeft de hitte van den strijd in alle werkelijkheid gekend bij Lage Zwaluwe, bij de brug van Keizersveer en elders, tientallen kameraden van z’n compagnie zien sneuvelen. Al deze oorlogsgruwelen hebben hem dermate diep en onherstelbaar geschokt, z’n zenuwgestel en geest in enkele weken zoo ontredderd, dat hij, ondanks alle goede zorgen, ondanks alle pogingen om zich te verzetten tegen deze ijselijke herinneringen, na ’n paar droeve maanden ’t leven liet in den ouderdom van slechts 36 jaar, nalatende eene bedroefde echtgenoote met vier jeugdige kinderen.

Heel Waalwijk was diep bewogen met dit droevig gebeuren en ’t is begrijpelijk dat eenige ingezetenen op ’n spontaan initiatief van een hunner, direct pogingen in ’t werk stelden om dit oorlogsslachtoffer een eervolle begrafenis te bezorgen, welke pogingen schitterend slaagden. De begrafenis had dan plaats onder een deelname ongekend in onze gemeente, op Dinsdag l.l. in de parochiekerk van St. Jan. Ten 10 uur stelde de stoet zich op bij het St. Theresia-gesticht. Hier verzamelden zich eenige honderden gedemobiliseerden, daartoe door hun patroons welwillend in de gelegenheid gesteld. Zij namen hun plaats in voor de lijkbaar, terwijl eenigen van hen kransen en bloemen droegen; ieder had gevolg willen geven aan den drang om den overleden collega de laatste eer te bewijzen, reserve-officieren, onder-officieren, zoowel als korporaals en manschappen. De lijkbaar werd gedragen door collega’s-onderofficieren.

Wethouder Elbers vertegenwoordigde ’t gemeentebestuur (de burgemeester was wegens dringende ambtsbezigheden verhinderd), terwijl tal van vereenigingen deputaties zonden, o.m. Waalwijks Belang, Liedertafel Oefening en Vermaak, R.K. Werkliedenvereeniging met vaandel, afd. Christelijke Boerenbond, R.K. Bouwvakarbeiders, Het Roode Kruis, Vereeniging van Waalwijksche Schoenfabrikanten, Waalwijksche Looiersvereeniging e.m.a. De indrukwekkende, massale stoet trok kerkwaarts en op ’t plein en in den hoofdgang der kerk vormden de oud-militairen een haag, ’n eerewacht, waartusschen door hun oudstrijdmakker werd gedragen, terwijl bij den ingang de lijkbaar werd gedekt met de nationale driekleur.

De H. Mis werd opgedragen door den heerneef en naamgenoot van den overledene, den Weleerw. Heer Harry Hens, terwijl het zangkoor de requiemmis van Perosi zong onder orgelbegeleiding van den heer Louis Sars; het kerkgebouw was dicht bezet, terwijl de opstelling der oud-militairen in kruisvorm achter de lijkbaar mede diepen indruk maakte. Treffend klonk na afloop van den H. Dienst het Im Paradiso door onze mooie kerk en diep bewogen brachten velen den geachten doode ter laatste rustplaats op ’t kerkhof, waar wederom vanaf den ingang tot aan ’t graf de oud-militairen de eere-wacht hadden betrokken en rector Hens de absoute verrichte. ’t Was een diepbewogen, pakkende plechtigheid, een braaf ingezetene en een goed militair waardig.

Inhoud

Afbeeldingen

Zie ook

Appendix

Bronnen


Jack Didden en Maarten Swarts, Provinciestad in oorlogstijd (Drunen 1991) blz. 44.

Voetnoten


  1. Het andere oorlogsslachtoffer was Antonius Johannes van der Wensch.
Persoonlijke instellingen
Naamruimten

Varianten
Handelingen
Navigatie
Categorieën
Hulpmiddelen