Europees Biljartkampioenschap 47/2

Uit WaalwijkWiki
Versie door Inekevandenhoudt (Overleg | bijdragen) op 27 mrt 2014 om 21:37

(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken
Omslag programmaboekje (Collectie SALHA, Handschriften en losse drukwerken, inv.nr. 96.)

Het 15e Europees Biljartkampioenschap anker-kader 47/2 werd van 11 t/m 15 januari 1951 gehouden in de grote zaal van De Gildenbond onder auspiciën van de Union Internationale des Fédérations d’Amateurs de Billard en de Nederlandse Biljartbond.

Sinds hij in februari 1950 Kees de Ruijter huldigde voor het behalen van diens Europese titel, was burgemeester Lambooy een fanatiek biljartsupporter. Zijn enthousiasme ging zover dat hij alles in het werk stelde en er in korte tijd ook in slaagde om de biljartbond te bewegen de organisatie van een Europees kampioenschap aan Waalwijk toe te vertrouwen. Het was voor de eerste maal in de geschiedenis van de bond dat een dergelijk toernooi gehouden werd in een provinciestad, maar daar wist de burgemeester wel raad mee. In het programmaboekje schreef hij daarover:

Wanneer ik de staat zie van de grote steden, ware métropole’s, waar Europese biljartkampioenschappen gespeeld werden, dan wil ik graag zelf de eerste zijn, die een beetje glimlachend constateert dat nu onze vrij kleine stad Waalwijk dit internationaal sportgebeuren gaat organiseren. Maar het is geen medelijdend glimlachje, zo van ‘och arme!’, neen, het is bedoeld als een uiting van een toch wel gerechtvaardigde vreugde over het feit dat de Nederlandse Biljartbond het speciaal ter gelegenheid van zijn 40-jarig bestaan door de Union Internationale des Fédérations d’Amateurs de Billard toegewezen Europees kampioenschap anker-kader 47/2 aan het district De Langstraat met als tournooiplaats Waalwijk -de woonplaats van Kees de Ruijter, Europees kampioen in het sportseizoen 1949/1950- ter organisatie toevertrouwde.

Wil echter zoiets gedurfds slagen, dan heeft men naast een actief uitvoerend comité, ook een sterke morele en finantiële steun van node. Het is een voorrecht, en met dank en intense blijdschap zij het hier gereleveerd, dat deze drie factoren de initiatiefnemers ten deel zijn gevallen, waarbij zeer in het bijzonder vermeld dient te worden dat Z.K.H. Prins Bernhard bereid was het Beschermheerschap en de Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen het Voorzitterschap van het Ere-Comité op zich te nemen. Hierdoor werd de kleinere stad in de landelijke belangstelling geplaatst en werd deze kampioenstrijd een cachet gegeven, een Europees biljarttournooi waardig.

De verlichting van en nabij het raadhuis ten tijde van het Europees biljartkampioenschap in 1951 (Collectie SALHA, fotonr. 43409, foto A. Oudkerk).

Het enthousiasme van de burgemeester werkte aanstekelijk, want terwijl de organisatie op biljart-technisch gebied was toebedeeld aan het bestuur van de Langstraatse biljartbond, werden al gauw een hoofd- en allerlei subcomités gevormd voor de nevenactiviteiten. De gevelversiering voor De Gildenbond en de speciale verlichting voor de grote zaal werden ontworpen door Koos Bergmans, in de zaal werd een tribune voor 450 toeschouwers gebouwd en maar liefst 41 winkeliers richtten speciale etalages in met bijvoorbeeld een ‘biljart’ van bloemen, stoffen of suikergoed en met foto’s en trofeeën van Kees de Ruijter. Tegenover de Gildenbond werd een heus perscentrum ingericht en ook de bevolking was superenthousiast. De gasten werden op het gemeentehuis met alle égards ontvangen en er was een programma samengesteld met excursies naar een aantal grote Waalwijkse schoen- en lederfabrieken. Tijdens de toernooidagen wapperden de vlaggen aan bijna alle huizen en was het gemeentehuis ’s avonds feestelijk verlicht.

Aan het kampioenschap werd behalve door titelhouder Kees de Ruijter deelgenomen door Alfredo Alhinho (PT), Roland Dufetelle (FR), Jean Galmiche (FR), René Gabriels (BE), Clement van Hassel (BE), Piet Kruythof (NL), Piet van de Pol (NL) en Gustav Semrad (AT). Na vijf dagen strijd in de Gildenbond was het Piet van de Pol die de Europese titel in de wacht sleepte. ‘Onze Kees’ behaalde de derde plaats, maar had volgens De Echo van het Zuiden ‘niettemin voor eigen publiek en voor heel Europa bewezen dat hij op het groene laken een meester van grootse allure’ was.

In zijn afsluitende speech vroeg burgemeester Lambooy (die alle wedstrijden van het toernooi had bijgewoond, een ‘burgemeestersrecord’ volgens de krant!) de aanwezigen hem ‘in twee hoedanigheden’ te zien: als de burgemeester van Kees de Ruijter en als de burgemeester van Waalwijk. Hij sprak de hoop uit dat niemand het hem kwalijk zou nemen dat hij liever zijn ‘gemeentenaar’ had gefeliciteerd, maar richtte zich vervolgens, zoals het de burgemeester van Waalwijk betaamde, met een persoonlijk woord tot iedere deelnemer.

Zonder uitzondering waren alle betrokkenen achteraf zeer lovend over de perfecte organisatie. De Nederlandse Biljart Bond liet bijvoorbeeld weten dat ‘Waalwijk een gulden bladzijde zou innemen in de geschiedenis van de N.B.B.’ en George Troffaes, de voorzitter van de Belgische Biljartbond schreef de mooie woorden:

Waalwijk zal voor mij een onderwerp van enthousiaste bewondering blijven. Deze kleine industriestad, schilderachtig en proper, waarvan de werkzame bevolking vriendelijk en voorkomend is voor de vreemdeling, heeft aan de Heer Burgemeester Lambooy en zijn toegewijde medewerkers de middelen verschaft om een Europees kampioenschap te organiseren, dat een meesterstuk werd. Alles heeft bijgedragen tot onze volledige voldoening: de illuminatie der openbare gebouwen, de etalages der winkels in biljarttrant, de prachtig aangeklede tournooizaal en de charmante ontvangst, die ons ten deel is gevallen. Wij waren gelukkige gasten die enige hoogst interessante dagen in Waalwijk hebben doorgebracht temidden van minzame lieden, die alles in het werk stelden om ons te voldoen.

Alexandre Ave, bestuurder van de Europese Bond, was al op voorhand overtuigd van het goede verloop van het toernooi in Waalwijk. Hij besloot zijn in het Frans geschreven inleiding in het programmaboekje namelijk met het voor iedereen begrijpelijke: ‘Bravo De Ruijter! Bravo Waalwijk!’

Appendix

Bronnen


  • SALHA, Handschriften en losse drukwerken, Stukken betreffende het Europees Biljartkampioenschap van 11-15 januari 1951 in de zaal van de Gildenbond te Waalwijk, inv.nr. 96.
  • De Echo van het Zuiden, januari 1951.
Persoonlijke instellingen
Naamruimten

Varianten
Handelingen
Navigatie
Categorieën
Hulpmiddelen