Cornelis Antonius Spitters: verschil tussen versies

Doodvonnis wegens verboden bezit van munitie
’s-Gravenhage, 22 mei. Officieel wordt medegedeeld: De boekhouder Cornelis Spitters uit Waalwijk is door het Duitsche Obergericht in de bezette Nederlandsche gebieden ter dood veroordeeld, omdat hij in het ongeoorloofde bezit was van munitie en getracht heeft een lid van de Duitsche weermacht te verleiden hem twee pistolen te verkoopen. Het vonnis is voltrokken.

De 24-jarige Spitters nam in den herfst van 1943 het besluit om zoo op politieke tegenstanders wraak te kunnen uitoefenen. In October 1943 ontmoette hij op straat in zijn geboortedorp een onbekenden Duitschen soldaat. Hij sprak hem aan en vroeg of hij niet een burgercostuum zou willen koopen. Tijdens de verdere besprekingen verklaarde Spitters den soldaat, dat hij hem ook zonder geld aan een costuum zou kunnen helpen, wanneer hij hem daarvoor een legerpistool met minstens 30 patronen gaf. Overeengekomen werd dat de soldaat den volgenden dag ’t wapen en munitie zou meebrengen. Toen zij elkaar den volgenden dag ontmoetten, zeide het lid van de weermacht dat hij het pistool niet bij zich had. Hij zou het echter ’s nachts kunnen brengen, wanneer de compagnie voor een oefening zou zijn uitgerukt.

Bij deze gelegenheid zeide Spitters dat hij toch moest zien nog een tweede pistool en zooveel mogelijk munitie te kunnen bezorgen. Hiervoor zou hij een zomerjas krijgen. Bij een andere ontmoeting met den Duitschen soldaat, die zijn superieuren van het gebeurde in kennis had gesteld, werd Spitters gearresteerd. Tijdens een huiszoeking vond men daarop in de woning van Spitters in een kleine kast een kistje. Hierin bewaarde Spitters 25 pistoolpatronen. De sleutel van de kast had hij voortdurend bij zich.