Bevrijdingsbuurt: verschil tussen versies
k |
|||
Regel 17: | Regel 17: | ||
* Vredestraat<ref> Hoewel ook in een brief uit 1949 nog sprake is van de Vredestraat, is (nog) niet duidelijk waar deze straat geprojecteerd was.</ref> | * Vredestraat<ref> Hoewel ook in een brief uit 1949 nog sprake is van de Vredestraat, is (nog) niet duidelijk waar deze straat geprojecteerd was.</ref> | ||
− | Een naamgeving dus met symbolische waarde, want niet voor niets komen de Engelse-, Schotse-, Canadese- en Poolsestraat uit in de Victoriestraat, die weer leidt naar het Vredesplein. | + | Een naamgeving dus met symbolische waarde, want niet voor niets komen de Engelse-, Schotse-, Canadese- en Poolsestraat uit in de Victoriestraat, die weer leidt naar het [[Vredesplein]]. |
De behoefte aan woningen was enorm na de Tweede Wereldoorlog. Veel jonge mensen met trouwplannen wilden graag een eigen huis in plaats van 'introuwen'. De uiteindelijk 44 woningen in de Bevrijdingswijk waren bij lange na niet toereikend om aan de grote vraag te voldoen. Denk in dit verband ook aan de noodwoningen aan de [[Dr. Ringersstraat]]. | De behoefte aan woningen was enorm na de Tweede Wereldoorlog. Veel jonge mensen met trouwplannen wilden graag een eigen huis in plaats van 'introuwen'. De uiteindelijk 44 woningen in de Bevrijdingswijk waren bij lange na niet toereikend om aan de grote vraag te voldoen. Denk in dit verband ook aan de noodwoningen aan de [[Dr. Ringersstraat]]. |
Versie van 6 aug 2013 om 16:16
Op 28 maart 1946 keurde de gemeenteraad het eerste na-oorlogse uitbreidingsplan goed. Werd de gemeente tot aan de oorlog steeds met slechts één straat tegelijk uitgebreid, dit was het eerste plan dat voorzag in de bouw van een complete woonwijk, mooi ingevoegd tussen schoenfabriek De Amstel, de Putstraat en de Noorder Parallelweg.
Toen de eerste 16 permanente woningen gereed waren, achtte het college van B&W de tijd gekomen om voor deze nieuwe wijk de straatnamen te kiezen.
Om de bondgenoten "in den grooten strijd tegen den gemeenschappelijken vijand" te eren en in het bijzonder de bondgenoten die daadwerkelijk aan de bevrijding van Waalwijk hadden deelgenomen, stelde het college op 18 april 1947 aan de gemeenteraad voor de volgende straatnamen vast te stellen:
- Schotsche Straat
- Canadeesche Straat
- Poolsche Straat
- Engelsche Straat
Om ook de "behaalde victorie en de vrede" te herdenken kregen de andere straten in het plan de namen:
- Victoriestraat
- Vredestraat[1]
Een naamgeving dus met symbolische waarde, want niet voor niets komen de Engelse-, Schotse-, Canadese- en Poolsestraat uit in de Victoriestraat, die weer leidt naar het Vredesplein.
De behoefte aan woningen was enorm na de Tweede Wereldoorlog. Veel jonge mensen met trouwplannen wilden graag een eigen huis in plaats van 'introuwen'. De uiteindelijk 44 woningen in de Bevrijdingswijk waren bij lange na niet toereikend om aan de grote vraag te voldoen. Denk in dit verband ook aan de noodwoningen aan de Dr. Ringersstraat.
AppendixBronnen
Voetnoten
Externe links |